فعالیت آنتاگونیستی گونه های تریکودرما روی پوسیدگی فیتوفتورایی ریشه ی چغندر قند

شبه­گونه­های تریکودرما از مهم­ترین آنتاگونیست­های قارچ­های بیمارگر گیاهی می­باشند که شناسایی و تعیین توان آنتاگونیستی آنها کمک زیادی به مطالعات کنترل زیستی می­کند. هدف اصلی از این مطالعه تعیین توان کنترل­زیستی جدایه­های بومی تریکودرما، جدا شده از مزارع چغندرقند، علیه گونه­های phytophthora drechleri و p. cryptogea عوامل پوسیدگی ریشه چغندرقند می­باشد. طی دو فصل زراعی (1386 و 1387)، 85 جدایه از گونه­های trichoderma از مزارع چغندر استان فارس جدا سازی شد. بر اساس خصوصیات ریخت­شناختی و فیزیولوژیکی حداقل هشت گونه شامل t. asperellum، t. atroviride، t. brevicompactum، t. harzianum، t. longibrachiatum، t. spirale،t. tomentosum  وt. virens  تشخیص داده شد. فعالیت آنتاگونیستی جدایه­های به دست آمده مانند توان رقابتی، کلونیزه­کردن و پادزیستی، در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه­ای مورد بررسی قرار گرفت. شبه­گونه­ها و حتی جدایه­های مختلف یک شبه­گونه از نظر سازوکارهای آنتاگونیستی متفاوت بودند. در شرایط آزمایشگاهی جدایه هایی از t. asperellum ،t. atroviride ، t. harzianum  و t. virens  در روش تشتک­های از قبل کلونیزه شده، هم­چنین جدایه­هایی ازt. asperellum ، t. atroviride  و t. harzianum در روش کشت متقابل، از نظر قدرت رقابتی توانایی بالایی نشان دادند. جدایه هایی ازt. harzianum  و t. atroviride از نظر قدرت کلونیزه­کردن ریشه­ی جدایه­های بیمارگر phytophthora، توانایی بالایی نشان دادند. جدایه­های t. asperellum ksh2، t. virens db6r، t. virens db2 و t. virens db3، t. virens db6r، t. virens db3، db2 t. virens، t. asperellum ksh2 و ms3 t. harzianum بیشترین درصد بازدارندگی رشد جدایه­های بیمارگر phytophthora را داشتند. در شرایط گلخانه­ای سه جدایه­ی t. harzianum ms3، fg4 t. harzianum و t. virens db6r بیشترین تأثیر را در کنترل پوسیدگی فیتوفتورایی گیاهچه­های چغندرقند نشان دادند. با توجه به نتایج این تحقیق به نظر می­رسد که جدایه­ی t. harzianum ms3 بهترین جدایه­ی بومی برای مطالعات بعدی کنترل­زیستی این بیماری می­باشد.